Πλατεία Αριστοτέλους -Χριστούγεννα 2016

Αν προκηρυχθεί διαγωνισμός στα νηπιαγωγεία, δημοτικά, γυμνάσια και λύκεια της Θεσσαλονίκης και αναλάβει κάθε μαθητική κοινότητα την ευθύνη στολισμού διαφόρων περιοχών της Θεσσαλονίκης , του χρόνου τέτοια μέρα δεν θα πάθουμε τη σύγχυση , που έπαθα σήμερα στην πλατεία Αριστοτέλους, όπου ένοιωσα μπερδεμένη. Μεγάλωσα τόσο πολύ , γι΄αυτό δεν  κατάλαβα το νόημα των κατασκευών?
Το καράβι μου θύμισε ναυάγιο.
Η έρμη η Παναγία με τον Χριστό παραπέμπει σε προσφυγομάνα.
Τόσα χρόνια ξέρω ότι ο Χριστός γεννήθηκε στην φάτνη ,όχι σε βάρκα.
Οι μάγοι ,οι βοσκοί, ο Ιωσήφ ανύπαρκτοι.
Τα ξύλινα ομοιώματα των ζώων που δεν πρόλαβαν να τα ζωγραφίσουν όλα, παραπέμπουν στην Κιβωτό του Νώε.
Στο σχολείο μας έμαθαν ότι η αγελάδα, το γαϊδουράκι, τα προβατάκια χνώτιζαν και ζέσταιναν τον Χριστό και τη Παναγία.
Δεν χωρούσε ελέφαντας ,καμηλοπάρδαλη, κροκόδειλος ,πούμα και όσα ζώα έχουν τοποθετηθεί και αποσπούν την προσοχή των παιδιών που φωτογραφίζονται σε απίθανες στάσεις.
Και που να περπατήσεις στην πλατεία.
Περιστέρια που τρώνε το σιτάρι , το οποίο πουλούν μικροπωλητές με το εμπόρευμα σε αναποδογυρισμένα τελάρα.
Άλλοι μικροπωλητές  πατάνε συνέχεια το πιστόλι που βγάζει σαπουνόφουσκες.
Είναι και τα δένδρα που σχηματίζονται από τα καλώδια με λάμπες πολύχρωμες , που σε μένα θύμισαν το φωτορυθμικό που είχαμε στην Ηπειρωτική Εστία Θεσσαλονίκης την δεκαετία του 1980, όταν δεν έφταναν τα λεφτά για καλύτερη διακόσμηση στα πάρτι της Νεολαίας.
Όσο για τις γυναίκες που πουλούν μπαλόνια, με τα σαλβάρια και τις παντόφλες, είναι τόσο πολλές  ,από που να περάσεις και που να πας, αφού περνώντας την Μητροπόλεως πέφτεις επάνω στους πωλητές με τα κάστανα, το μαλλί της γριάς .
Είναι και τα ανθρώπινα αγάλματα, με το κουτάκι όπου τα πιτσιρίκα ρίχνουν τα λεφτά που τους δίνουν οι γονείς τους .
Μέχρι να βγεις στη Τσιμισκή, όπου ο Ζητάς σε ρωτά με αγωνία αν είδες δυο παιδάκια να τρέχουν.
Τί να κάνω που είμαι ελεύθερη πολιορκημένη σ΄ αυτή την πόλη, όπου όλοι έχουν λόγο, εκτός από τους κατοίκους της.