εισήγηση εκδήλωσης παρουσίασης των δράσεων φορέων της Θεσσαλονίκης που παρέχουν ανθρωπιστική επικουρία αδιάκριτα σε κάθε άνθρωπο άσχετα από φύλο,φυλή,χρώμα,θρησκεία

Καλησπέρα Κυρίες και Κύριοι
αγαπητέ κύριε Χάρη Αηδονόπουλε με ρίζα και από την Λάιστα Ζαγορίου Νομού Ιωαννίνων , σας μεταφέρω τις ευχαριστίες και τα συγχαρητήρια εκ μέρους του προέδρου Πρωτοπρεσβύτερου πατρός Μηνά Βασάκου και των μελών του Διοικητικού Συμβουλίου της Ηπειρωτικής Εστίας Θεσσαλονίκης , για την πρωτοβουλία σας ως Συντονιστή Περιφέρειας Κεντρικής Μακεδονίας Κοινωνικής Συνοχής - Προσφυγικού και Μεταναστευτικού και των συνεργατών σας ,διοργάνωσης της αποψινής εκδήλωσης παρουσίασης των δράσεων φορέων της Θεσσαλονίκης που παρέχουν ανθρωπιστική επικουρία αδιάκριτα σε κάθε άνθρωπο άσχετα από φύλο,φυλή,χρώμα,θρησκεία .
Η Ηπειρωτική Εστία Θεσσαλονίκης ιδρύθηκε το 1940, από τον εκ Χλωμού Πωγωνίου Βορείου Ηπείρου αείμνηστο Πρύτανη του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης Περικλή Βιζουκίδη και αποτελεί το μοναδικό Σωματείο στην Βόρειο Ελλάδα που 78 συναπτά έτη έχει στους κόλπους του τους Ηπειρώτες της Ενιαίας Ηπείρου.
Από το έτος 1940 μέχρι σήμερα , ανελλιπώς , οι εκάστοτε διοικήσεις με τη συνδρομή των μελών της , προσπάθησαν ώστε η Ηπειρωτική Εστία με την εθνικοκοινωνική δράση της να αποτελέσει το προκεχωρημένο φυλάκιο της ηπειρωτικής διασποράς στον χώρο της Μακεδονίας. Ως νομικό πρόσωπο ιδιωτικού δικαίου μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα , όχι ΜΚΟ, (Μη Κυβερνητική Οργάνωση) λειτουργεί όλο τον χρόνο και τα καλοκαίρια , και υπηρετεί την Ηπειρωτική Ιδέα με σκοπό την διατήρηση της ηπειρωτικής ταυτότητας των 130.000 και πλέον Ηπειρωτών και Βορειοηπειρωτών που εκπροσωπεί.
Στην Ηπειρωτική Εστία Θεσσαλονίκης ήταν άγραφος νόμος αλλά και καταστατική επιταγή, η συμπαράσταση στους αδύναμους. Πάντα με τακτ ,με προσοχή χωρίς να προσβάλλονται ή να θίγονται οι ωφελούμενοι.
Στα χρόνια της Κατοχής φρόντιζε ο Βιζουκίδης να παίρνει ψωμιά από τους Ηπειρώτες αρτοποιούς και να τα πηγαίνει στο στρατόπεδο του Παύλου Μελά στους κρατούμενους καθώς και είδη πρώτης ανάγκης.
Τις επόμενες δεκαετίες λειτουργούσε το Ταμείο Αρωγής ως επιτροπή της Εφορίας Αλληλεγγύης που σκοπό είχε την διοργάνωση εκδηλώσεων , τα έσοδα των οποίων κάλυπταν τα οδοιπορικά για την Ήπειρο,έξοδα λόγω ασθενείας,βοηθήματα καθώς και την οικονομική στήριξη των Ηπειρωτών φοιτητών που σπούδαζαν στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης.
Παράλληλα με τις πάγιες και έκτακτες δραστηριότητες της Εστίας, τα εκάστοτε Διοικητικά Συμβούλια είχαν πάντα την έννοια να υπάρχει ποσό διαθέσιμο , αν παραστεί ανάγκη να βοηθηθεί μέλος της Ηπειρωτικής Κοινότητας Θεσσαλονίκης.
Η Ηπειρωτική Εστία Θεσσαλονίκης αν και δεν είναι αναγνωρισμένη ως φιλανθρωπικό σωματείο έχει αναπτύξει έντονη δράση στον τομέα της ανιδιοτελούς προσφοράς υπηρεσιών για την ανακούφιση του πόνου των αναξιοπαθούντων.
Η φιλανθρωπία ετυμολογικά σημαίνει '' η αγάπη του ανθρώπου'' , με την έννοια της φροντίδας , για την θρέψη,την ανάπτυξη και την ενίσχυση δεινοπαθούντων συνανθρώπων που απορρέει από την άσκηση των ανθρωπίνων αξιών και βασίζεται στον εθελοντισμό.
Στην ΗΕΘ , οι έννοιες φιλανθρωπία και αλληλεγγύη είναι ταυτόσημες.
Συμπαράσταση στους δοκιμαζόμενους συνανθρώπους. Ανιδιοτελής βοήθεια. Η ύψιστη αρετή , η αγάπη για τον άνθρωπο, αυτή συνιστά την έννοια της φιλανθρωπίας. Και αυτή είναι η μητέρα της αλληλεγγύης. Έμπρακτη Αλληλεγγύη, βοήθεια στο παιδί , τον ηλικιωμένο , τον μοναχικό άνθρωπο.
Η μεγάλη έκρηξη της φιλανθρωπικής προσφοράς της ΗΕΘ προς τον αναξιοπαθούντα συνάνθρωπο έγινε από τον Ιούνιο του 1990 και συνεχίζεται μέχρι και σήμερα. Μετά την εξέγερση στα Τίρανα και την κατάληψη των πρεσβειών ,το ποτάμι της προσφυγιάς έγινε χείμαρρος .
Στην Ηπειρωτική Εστία Θεσσαλονίκης ,οι ευεργέτες της και εθελοντές του Ηπειρωτισμού ,ο Βασίλης Γκέλης και η ομιλούσα Αθηνά Τοτοκώτση ανέλαβαν την υποδοχή και αποκατάσταση των προσφύγων από Αλβανία ,Βορειοηπειρωτών και Αλβανών ,ανδρών, γυναικών, ασυνόδευτων ανηλίκων,εγκύων ( τα έμβρυα φυγάδες) , χριστιανών, κρυπτοχριστιανών, μπεχτατζήδων ,καθολικών, άθεων, βαπτισμένων και αβάπτιστων ,κάθε κοινωνικής ομάδας και μορφωτικού επιπέδου από όλες τις πόλεις και τα χωριά της γείτονος χώρας .
Αγάπη στο συνάνθρωπο ,αυτό ήταν το μόνο κίνητρο για την κατάθεση ψυχής, εις βάρος της επαγγελματικής και προσωπικής ζωής τους , που είχε ως αποτέλεσμα 150.000 εκατόν πενήντα χιλιάδες και πλέον υπήκοοι Αλβανίας να έχουν περάσει από την πάντα ανοιχτή πόρτα της Ηπειρωτικής Εστίας Θεσσαλονίκης, ''το γραφείο του Βορειοηπείρη'' όπως το αποκαλούσαν για να βρουν , καταγραφή στοιχείων,δωρεάν μεταφράσεις, δωρεάν πρόσβαση στα Νοσοκομεία , δωρεάν εγγραφή στους παιδικούς σταθμούς του Δήμου Θεσσαλονίκης ,προτεραιότητα στις φοιτητικές εστίες σε πόλεις εκτός Θεσσαλονίκης, στέγαση, είδη πρώτης ανάγκης, τρόφιμα , ρουχισμό, υπόδηση,έπιπλα,ηλεκτρικές συσκευές και άλλα πολλά, και κυρίως εργασία τόσο οι άνδρες που ήταν η πλειοψηφία στην αρχή όσο και οι γυναίκες που τους ακολούθησαν αργότερα. Κοντά στα παιδιά με συμμετοχή τους ,δωρεάν στα κατασκηνωτικά προγράμματα του Ελληνικού Παιδικού Χωριού στο Φίλυρο, της ΧΑΝΘ, της Λυδίας της Φιλιππησίας , του Αποστόλου Παύλου,του ΠΙΚΠΑ.
Αυτές ήταν οι υλικές παροχές.
Ανεκτίμητης αξίας ήταν η ηθική υποστήριξη, το κουράγιο και η ελπίδα, η δύναμη που έπαιρναν οι πρόσφυγες από Αλβανία , μετά από συζήτηση και εμψύχωση για να αντέξουν το ρατσιστικό μένος που είχε ξεσπάσει εναντίον τους , τις απελάσεις και επαναπροωθήσεις, γιατί με την πάροδο των χρόνων , από ''επαναστάτες της ελευθερίας'' μετατράπηκαν σε ''ανεπιθύμητους αλλοδαπούς ''.
Παράλληλα όμως με τους εδώ διαμένοντες , υπήρξε μεγάλη πρόνοια και για όσους κρατούσαν ακόμα αναμμένα τα τζάκια στα χωριά και δεν άφησαν τα σπίτια τους στις πόλεις για να καταφύγουν στην Ελλάδα.
Επί σειρά ετών , κάθε μήνα τα φάρμακα που δεν ήταν πλέον αναγκαία σε Ηπειρώτες και μη , συγκεντρώνονταν και παραδίδονταν στο Ιατρείο και το Κοινωνικό Φαρμακείο της Ιεράς Μητροπόλεως Κορυτσάς.
Χάρη στην Ηπειρωτική Εστία Θεσσαλονίκης μπόρεσε το Καραβάνι της Αλληλεγγύης να περάσει την ανθρωπιστική βοήθεια του Υπουργείου Μακεδονίας - Θράκης μέσα από τις εμπόλεμες ζώνες μετά την κατάρρευση των πυραμίδων και την εξέγερση με τα καλάσνικωφ.
Η αποστολή ανθρωπιστικής βοήθειας σε ιδρύματα ΑΜΕΑ, ορφανοτροφεία, γηροκομεία, συλλόγους ορφανών, κοινότητα Μπεχταζτηδων, ενδεείς,ρομά,καμπά κλπ με είδη ρουχισμού,κ.λ.π. και φαρμάκων ήταν δεδομένη και το φορτηγό μπορούσε να πηγαίνει φορτωμένο ,γιατί οι Θεσσαλονικείς που γνωρίζουν από προσφυγιά στάθηκαν ακούραστοι αρωγοί μας, όχι μόνο με την προσφορά υλικών αγαθών αλλά και με την αναδοχή,την πρόσληψη στις εργασίες τους ,την ασπίδα προστασίας που τους πρόσφεραν.
Και τώρα έχουμε τα παιδιά των προσφύγων του ΄90 , που ενηλικιώθηκαν στην Ελλάδα,που γεννήθηκαν στην Θεσσαλονίκη ,και έχουν ήδη συμπληρώσει ένα τέταρτο του αιώνα και πλέον ,ζωής , στην χώρα στην οποία κατέφυγαν οι γονείς τους, όχι μόνο για οικονομικούς λόγους όπως λέγεται, αλλά κυρίως για να λάβουν την ελληνική παιδεία , να βαφτιστούν , να ζήσουν στην Δημοκρατία , σε ευρωπαϊκό έδαφος.
Πρέπει να επισημάνουμε ότι η κρατική επιχορήγηση είναι μηδενική και στα υπουργεία δεν υπάρχουν κωδικοί κάλυψης των λειτουργικών αναγκών του Συλλόγου .Ευτυχώς που δεν έχουμε εργοδοτικές εισφορές γιατί η Ηπειρωτική Εστία δεν απασχολεί υπαλλήλους και μπορούμε ακόμα να έχουμε πάτωμα να πατάμε, γιατί η επιβολή του ΕΝΦΙΑ από το 2009 ξετίναξε τα όποια αποθεματικά στον αέρα .

Και επειδή λόγω της κρίσης η πρώτη δαπάνη που αφαίρεσε η πλειοψηφία των οικογενειών από τον προϋπολογισμό ήταν η συνδρομή στο σωματείο της ιδιαίτερης πατρίδας του, αντιλαμβάνεστε όλοι ,πόσο δύσκολο είναι να συνεχίσεις να υποστηρίζεις οικονομικά τον συνάνθρωπο.

Δύσκολο, αλλά όχι αδύνατο. Έστω και από το υστέρημα,ό,τι μπορούμε, όσο μπορούμε,βοηθάμε και οικονομικά,έστω με το ελάχιστο.

Αναπτύξαμε δράσεις χωρίς οικονομικό κόστος για τον Σύλλογο μας αλλά και για τους συμπατριώτες και συμπολίτες μας.
Οι δράσεις βασίζονται στην επαναχρησιμοποίηση των αγαθών που υπάρχουν σε κάθε σπίτι όπως και στο μεγάλο σπίτι των Ηπειρωτών την Ηπειρωτική Εστία Θεσσαλονίκης.
Στο πλαίσιο αυτό , από τα ΔΗΜΗΤΡΙΑ του 2017 ξεκινήσαμε τα μηνιαία χαριστικά παζάρια των βιβλίων που έδωσαν δωρεάν πνευματική τροφή στους επισκέπτες τους και επίσης εμπλούτισαν τις βιβλιοθήκες ομόλογων συλλόγων στην Θεσσαλονίκη και Ήπειρο.
Η συλλογή πλαστικών καπακιών για την απόκτηση αναπηρικού αμαξιδίου έχει καλή πρόοδο.
Στη Θεσσαλονίκη ενισχύσαμε το Νοσοκομείο ''Γ.ΓΕΝΝΗΜΑΤΑΣ-ΑΓΙΟΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ'' με σεντόνια,μαξιλαροθήκες,κουβέρτες και πετσέτες για την κάλυψη αναγκών του.
Το Δίκτυο Κοινωνικής Αλληλεγγύης της Ηπειρωτικής Εστίας Θεσσαλονίκης είναι μέλος του Δικτύου Κοινωνικής Αλληλεγγύης της Περιφέρειας Ηπείρου και αρωγός του Κοινωνικού Ιατρείου και Φαρμακείου της Ιεράς Μητροπόλεως Θεσσαλονίκης.
Σε συνεργασία με την Ομάδα Εθελοντών Αστυνομικών Θεσσαλονίκης ενίσχυσε με φάρμακα τις κοινωνικές δομές στην Κόνιτσα, στην Χίο, Οινούσες και Ψαρά στην Περιφέρεια Βορείου Αιγαίου.
Σε συνεργασία με την Διεύθυνση Τροχαίας Θεσσαλονίκης σχολικά είδη παραδόθηκαν στα παιδιά των ακριτικών χωριών της Ελληνοαλβανικής μεθορίου ,στην Πωγωνιανή και στην Κιβωτό του Κόσμου Ηπείρου.
Και στη Θεσσαλονίκη και στην Ήπειρο και στην Αλβανία η ροή της ανθρωπιστικής βοήθειας είναι σταθερή και επειδή πηγάζει από την πηγή της αγάπης για το συνάνθρωπο δεν θα στερέψει ποτέ.
Και η Νέα δράση : ''Δεν είσαι μόνος'' , δηλαδή η επίσκεψη στα νοσοκομεία, ιδρύματα , οικείες των συμπατριωτών που αντιμετωπίζουν πρόβλημα υγείας ή πενθούν ή δεν μπορούν να έρθουν πλέον στην Εστία. Γι αυτό πηγαίνει η Εστία σ΄ αυτούς.
Ολοκληρώνοντας .
Θέλω να ελπίζω ότι στην κοινωνικοοικονομική κρίση η οποία επηρεάζει τις ζωές των ανθρώπων , μέσω της συνεργασίας , μπορούμε να επιτύχουμε πολλά και εν τέλει να συμβάλουμε στη δημιουργία μιας καλύτερης κοινωνίας για όλους μας, ανακουφίζοντας, τον πόνο και δημιουργώντας τις κατάλληλες συνθήκες για την αξιοπρέπεια, το πολιτισμό και την ελπίδα.

''Αγαπάτε Αλλήλους''

Σας ευχαριστώ